Krzywe koło

Kazimierz Konarski
Format: MP3

Czyta: Witold Bieliński
Czas trwania: 06:35:00 godz.
ISBN: 978-83-65413-86-4

U nas Ty wybierasz, ile zapłacisz!

15

Produkcja

Koszt produkcji audiobooka
0

Darowizna

Dzięki Twojej darowiźnie powstają nowe audiobooki
Suma: 15

Słuchaj audiobooków w aplikacji Wolne Dźwięki

Opis

Krzywe koło

Rok 1946. W odstępie kilku miesięcy dwukrotnie ukazuje się bestseller tamtych czasów: Krzywe Koło Kazimierza Konarskiego: powieść o wojennych losach stolicy i jej mieszkańców. Po kataklizmie II wojny światowej czytelnicy spragnieni opowieści, które pomogłyby uporać się z własnym tragicznym doświadczeniem, chciwie sięgają po takie właśnie książki.

Głównymi bohaterami są członkowie introligatorskiej rodziny Kłosków, ich sąsiedzi i znajomi. Razem z nimi oglądamy wydarzenia ostatnich lat życia nasiąkniętego historią miasta, widzimy jego domy, kościoły, piwnice, poddasza, dachy – i warszawiaków, bohatersko walczących o ocalenie stolicy we wrześniu 1939 roku, w czasie niemieckiej okupacji kontynuujących walkę z okupantem w konspiracji. Jesienią 1944 r. Warszawa legnie w gruzach. Choć zostanie odbudowana, będzie już inna. Na Starówkę nie wrócą dawni mieszkańcy…

Dwie pierwsze części, Oblężenie Warszawy i Polskę Podziemną napisał Konarski jeszcze w czasie wojny na podstawie własnych doświadczeń, trzecią, Powstanie – tuż po wojnie korzystając z ustnych relacji jego uczestników. Lektura książki wciąż wzbudza żywe emocje, dzięki którym ożywa tamto miasto: dumne mury i dzielni ludzie.

 

dr Anna Maria Krajewska

Kazimierz Konarski

Kazimierz Konarski (1886-1972) historyk, archiwista, pisarz zawodowo związany z Archiwum Akt Dawnych w Warszawie, przez prawie ćwierć wieku jego dyrektor. Autor licznych prac naukowych i popularnonaukowych, a także kilkuset opowiadań i kilku powieści historycznych adresowanych głównie do młodych czytelników: Tajemnica zegara królewskiego, Złączym się z narodem, Musi być!, Przyjaciele, Krzywe Koło, Dwie matki. Tematy czerpał ze źródeł archiwalnych, a w przypadku nowszych czasów - z własnych doświadczeń i relacji świadków. W okresie socrealizmu porzucił twórczość beletrystyczną nie chcąc poddać się komunistycznej cenzurze, prowadzącej do fałszowania historii.