Wanda Ossowska

Wanda Ossowska (1912-2001) w domu jak i w szkołach wzrastała w atmosferze głębokiej religijności, patriotyzmu i społecznikostwa. Po uzyskaniu matury podjęła naukę w Szkole Pielęgniarstwa PCK w Warszawie. Pierwszą pracę podjęła w sanatorium PCK we Lwowie na Łyczakowie, gdzie zastała Ją wojna.
W październiku 1939 wstąpiła do ZWZ AK, pełniła z poświęceniem służbę. Więziona zarówno przez Rosjan jak i Niemców, została skazana na śmierć. Na wykonanie wyroku oczekiwała w obozach koncentracyjnych na Majdanku oraz w Auschwitz-Birkenau, skąd została ewakuowana do Ravensbruck, a następnie do Neustadt- Gleve, gdzie dożyła wyzwolenia obozu przez Amerykanów.
23 maja 1945 dotarła do Warszawy. Oskarżona o pracę na rzecz WIN, została poddana śledztwu przez UB.
Po zwolnieniu z więzienia pracowała jako instrumentariuszka oraz radiolożka w szpitalu przy Lindleya w Warszawie. Swoimi doświadczeniami i wartościami dzieliła się w radiu i telewizji oraz prowadząc spotkania z młodzieżą. Spisała wspomnienia „Przeżyłam. Lwów-Warszawa 1939- 1946” wydane po raz pierwszy w 1990.